OYMAK “Oymak” kelimesinin sözlükteki anlamı, bir ulusun ayrıldığı bölümlerin her biridir. Şemseddin Sami, Kamûs-u Türkî adlı eserinde, Ulus’un kavim, ümmet, aşîretin büyüğü anlamına geldiğini ve Ulus’un İl’lere, İl’lerin oymaklara ve oymakların Uruklara bölündüğünü kaydeder. Oymak, Güney Türkçesindeki belgelerde geçer. Öteki Türk şivelerinde daha yaygın olanı “AYMAK’tır.” Oymak; halk, soy, boy, kavim, aile, çok koyunu ve sürüsü olan köylü, uruğ, kâbile, şûbe, âl, yabancı bir kavme mensup, hayvancılıkla geçinen göçebe gibi çok çeşitli ve farklı anlamlara gelmektedir.” (Başbakanlık Osmanlı Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret Ve Cemaatlar 1979, sayfa: 16)                AŞÎRET   “Bu deyim, Arabca El-Aşîre kelimesinden dilimize “Aşîret” şeklinde girmiştir. Arabcada; kabile, teşkilât ve bölümünde anlamına gelen kelime, Türkçemizde göçebe veya yarı göçebe hayatı yaşayan oymak, yahut boy anlamına kullanılıyor. Bugün Anadolu’muzda birçok göçebe cemâatlere aşîret denildiği gibi, göçebelikten kurtulup belli bir yere yerleşerek bir arada köyler kurmuş olan boylara veya oymaklara da aşîret adı veriliyor.” (Başbakanlık Osmanlı Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret Ve Cemaatlar 1979 sayfa: 17)                CEMÂAT             “Cemâat deyimi de sözlüğe göre “bir araya toplanmış insanlar” demektir. Bir imama uyanlara cemâat denildiği gibi, bir mezhebe veya bir reise bağlı olanlara da “cemâat” adı verilmektedir. “             (Başbakanlık Osmanlı Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret Ve Cemaatlar 1979 sayfa: 17) “Yörüklerin idarî teşkilatlanmaları, oba, oymak, boy ve ulus şeklindeydi. Yaylak ve kışlaklarda, bir soyun yaşadığı alana “oba” denirdi. Bu terim, zamanla kaybolmuş ve yerini mahalle kelimesi almıştır. Bir veya iki oba halkına “oymak” denirdi. Oymakların başında, “kethüda” bulunurdu. Yörükler, buna, “kâhya” derlerdi. Birkaç oymağın birleşmesinden meydana gelen topluluklara, “boy” adı verilirdi. Boyun başında “boybeyi” bulunurdu. Boy beylerine daha sonra, “yörük başbuğu” adı da verildi. Birkaç boyun birleşmesinden “ulus” meydana gelir, bunun başkanlarına “ulusbeyi” denirdi.”   (Kaynak: Türk Tarihi İnternet Sitesi)            Cevdet Türkay, bu konudaki kavram kargaşasına dikkat çekerek açıklamalarına şöyle devam etmektedir: “Aşağıda da belirteceğimiz gibi Boy, oymak, Aşîret ve Cemaât deyimleri genellikle aynı anlamda kullanılmaktadır. Belgelerde ve defterlerde, herhangi bir Türk topluluğuna Boy denildiği gibi; Oymak, Aşîret, Cemaât de denilmektedir. Belgenin birinde “Kayı Aşîreti” bir başkasında “Kayı Cemaâtı” deniliyor.     (Başbakanlık Osmanlı Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret Ve Cemaatlar Tercüman Kaynak Eserler Dizisi 1, İstanbul 1979, sayfa: 9)