http://www.kayserihakimiyet2000.com/der-memet-cavus/   DER MEMET ÇAVUŞ   (Kaynak kişi: Mustafa KARAASLAN) Bizim Türkmenler’in gezdikleri yerde Memet adında bir garagol çavuşu varmış.  Bunun evine bir gece misafirler gelmiş. Misafirler, eve girince yanlış bir yere geldiklerini annamışlar. Dönüp gitmek istediklerinde Memet Çavuş onlara engel olmuş: — Ağalar, siz benim gonuğumsunuz. Bu evde galdığınız süre içinde gılınıza zarar gelmez. Ama dışarı çıhdığınızda siz gaçahçısınız, ben garagol çavuşuyum. “Bir guş, bir çalıya siner.” Rahatınıza bahın. Sabah buradan çıhıp gidince peşinize düşerim. Teslim olursanız ne âlâ, olmazsanız Allah kerimdir… demiş. Memet Çavuş, misafirlerine yemek ikram edip yatacahları odayı göstermiş. Sabah gahvaltılarını da verdikten sona onları uğurlarken, teslim olmalarını istemiş. Gaçahcılar, teslim olmamışlar. Onlar, evden uzahlaşdıhdan sona silahını alıp, gıratına binerek peşlerine düşmüş. Bir dere içinde gaçahçıların arhasından yetişip yeniden teslim olmalarını isteyince eşgıya başı: — Memet Çavuş, sen gerçekten büyük bir insansın. Gençsin, yaşamalısın. Seni öldürmeye gıyamıyom. Ben uçan guşu gözünden vururum. İstersen bir mecidiye dik, bah tam ortasından onu vurduğumu gör. Haydi, geri dönüp git, demiş. Memet Çavuş, yere bir mecidiye dikmiş. Eşgıya bir atışta mecidiyenin tam ortasından vurmuş. Memet Çavuş da gendi nişancılığını göstermek için eşgıyaya şöyle seslenmiş: — Sen de tabahanı dik. Tam ortasından vurduğumu gör ve teslim ol! Demiş. Eşgıya da tabahasını yere dikmiş. Memet Çavuş da bir atışta tabahanın tam ortasından vurmuş.   Eşgıya, Memet Çavuş’a tekrar şöyle demiş: — Etme Memet Çavuş! Haydi geri dön! Memet Çavuş: — Beni silah gullanmaya mecbur etme, sen teslim ol!.. Memet Çavuş, eşgıyanın üstüne atını sürmüş. Eşgıya pusuya yatmış, nişan almış eli tetikte bekliyomuş. Memet Çavuş yahlaşınca tetiğe basmış. Onu gıratın üzerinden yere yuvarlanmış. Bunun arhasından bir ağıt ile olay şöyle anlatılmış:   Aldı Memet Çavuş: Gitmen kürtler gitmen size yeterim Bir gurşun atmadan sizi dutarım. Tüfeğini yad ellere satarım, Gelin teslim olun der Memet Çavuş.   Aldı Kürtoğlu: Kürtoğlu da der ki teslim olamam Göz görerek nezarete giremem. Eliminen martinimi veremem, Gıyarım canına, geç Memet çavuş.   Aldı Memet Çavuş: Memet Çavuş der ki: Yüreğim çatal, Uçan guş olsa da gıratım yeter. Cephanem belimde tam yedi gatar, Gelin teslim olun der Memet Çavuş.   Aldı Kürtoğlu: Kürtoğlu da der ki:  Yedi yıl oldu Dürüldü defterim çilemiz doldu. Anâm, bacım memlekette tek galdı Gıyarım canına, geç Memet çavuş.   Aldı Memet Çavuş: Memet Çavuş der ki: Atları çatın, Gurşun yeri dutun, sipere yatın. Aman arhadaşlar, vurmaya atın Gelin teslim olun der Memet çavuş.   Aldı Kürtoğlu: Kürtoğlu da der ki: Yiğitlik gâdim Dersim Dağları’nda söylenir adım. Nice senin gibi çavuşlar yedim, Şu fişek nasibin al Memet Çavuş!   Aldı Memet Çavuş: Çekin gıratımı dışarı çekin, Eyerini vurun, gemini dahın. Misafir geliyor odamı yahın, Gitme kürtoğlu der, Memet Çavuş.   Aldı Kürtoğlu: Gelme derdim, at sürerdin üstüme Bu ölüm de sana hah Memet Çavuş Dersim Dağları’nda gezdiğim yerde Emsalin, benzerin yoh Memet Çavuş.   Aldı Memet Çavuş: Vuruldum anâm da ahıyor ganım, Gıratın üstünde çıhıyo canım. Durmasın ağlasın Zekiye Hanım Gader böyle imiş der Memet Çavuş.   DERLEYEN: Ahmet KARAASLAN