BÖL BERİ GELSİN

Anlatan: Senem KARAASLAN)

Yoz yozunan, saz sözünen. Alatavuh çil horozunan. Âşıh bir meydana girince dinlendirir sazınan.

Var varadan, sür süreden. Amasya’dan, Zile’den. Dutdum pirenin bağıni . Arhasına vurdum, loğünü

gitsin oğünü oğünü. Goca garılara gıran girsin! Gelinler ile bazı bazı, gızlarınan gezek ufah ufah…

Bir varmış, bir yohmuş. Allah’ın gulu çohmuş. Çoh söylemesi günah, az söylemesi sevapmış.

Armudu daşlıyah, dibinde gışlıyah. Bismillah deyik başlıyah…

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİYM.

Delinin biri, sürünün çobanını öldürerek o sürüyü sahiplenmiş. Aynı köyden bir gocagarı, sürüyü otlatan deliyi görünce ona şöyle demiş:

— Lan oğlum, bu goyunlar kimin?

Deli, yaşlı gadına ciddi bir şekilde cevap vermiş:

— Benimdir hala. Başgasının goyununu yayacah gadar deli değilim…

Gadın, bu cevaba şaşırıp galmış! Daha düne gadar metelik bulamayan delinin, bir sürü goyununun olmasına ahıl sır erdirememiş. İşin aslını öğrenmek için yeniden delinin ağzını aramış:

— Aslan oğlum, nereden aldın lan? Bu sürüyü satın alacah gadar parayı nasıl gazandın?

Deli, aynı ciddiyet ile şöyle demiş:

— Bre ana, bu gadar hayvana verecek gadar paramın olmadığını bilmez misin? Bir gün ırmağın kenarında geziyodum. Bahtım, goyunlar suya girip girip çıhıyolar. Ben de peşlerinden suya girdim. Hayvanlar, suyun dibinde başıboş otluyolardı. Onlardan bölüp çıharabildiğim işte bu gadardır. Eh ne yapayım! Şimdiye gadar boş gezdiğim yeter. Sürümü de gendim yaymaya garar verdim.

Gocagarı, çoh heyecanlanmış ve deliye tekrar sormuş:

— Oğlum ırmağın dibinde bu goyunlardan daha var mı?

— Aboo! Bu ne ki hala!.. Irmağın içindeki goyunların ucu bucağı görünmüyo…

Gocagarı, bu cevabın üzerine hemen evine goşmuş.

Duvarda asılı olan urganı almış. Arhadaşlarıyla oynamahda olan küçük oğlunun, golundan tutup bir soluhda ırmağın gıyısına götürmüş.

Urganın bir ucunu çocuğun beline, öteki ucunu da gendi bileğine bağladıhdan sona oğlunu gucahlayarah suya atmış!

Çocuk, suyun içinde boğulmak üzereymiş. Dalıp çıhdıhça birtakım sesler çıharıp “gırh gırh” diye imdat isterken anası ona şöyle bağırmış:

— Gırhın mırhın yeri dail ! Baban ölmeden önce bize çoh borç bırahdı. Borcumuzu ödeyeceğiz. Geriye galanı da sen yayarsın, ben sağarım. BÖL BERİ GELSİN, BÖL BERİ GELSİN!..