http://www.kayserihakimiyet2000.com/gomurgen-hikayeleri/ SIHIŞAN ÇIHSIN!  (Kaynak Kişi: Mustafa KARAASLAN) Ayrıh otu, bahçedeki otlara yalvarmış: — N’olur gomşular bana bir oturumluh yer verin… Bitkiler bir araya gelerek bu isteği aralarında tartışmışlar. Bazı bitkiler, ayrıh otunun çoh saygısız olduğunu söyleyerek yer vermek istememişler. Kimileri de gocaman dünyada tüm bitkilere yetecek gadar toprah olduğunu ayrığa da yer verilmesi gerektiğini savunmuşlar. Sonunda çoğunluğun gararına uyarah ayrıh otuna bir yer gösterip, oradan dışarıya çıhmaması gerektiğini bildirmişler. Ayrıh otu, teşekkür ederek gösterilen yere yerleşmiş. Zamanla gelişerek gendisine gösterilen yeri gaplamış. Artıh orası da dar geldiğinden dışarılara daşmaya başlamış. Bazı bitkilerin köklerini sarıp, büyümelerine ve gelişmelerine engel olmuş. Bitkiler yeniden bir araya gelip, bu durumu aralarında tartışmışlar. Sona da topluca ayrık otunun yanına giderek şöyle söylemişler: — Gardaş, bir oturumluh yer istedin, sana istediğinden yerden de fazlasını verdik. Oradan dışarıya çıhmayacağına da söz vermişdin, sözünü dutmadın. Köklerimizi guşattın. Boğazlarımızı sıhmaya başladın! Besinlerimizi emerek bizi aç bırahdın. Çiçeklerimiz açmadan soluyo, tohumlarımızı geliştiremez olduh… Böyle giderse, çoh yahında neslimiz tükenecek! Lütfen sana verdiğimiz yere geri çekil ve bize zarar verme… Ayrıh otu pişkince cevap vermiş: — Siz ne söylüyorsunuz be!.. Ben yerimden ve hâlimden çoh memnunum. Sıhışan varsa çıhsın!